庆余年之我是范闲他哥
庆余年之我是范闲他哥最新章节：
云裳和北玄老祖对视一眼，跟着橘仙子直接钻出了佛塔
刚才只是看到她在话落之后，双手伸开对着虚空猛然虚按了一下，就变成了这样子
“方哥人真好！那我这就跟可悦一声吧，一会让她直接跟你联系，哈哈哈吼——
杨云帆立马意识到，蓝玫瑰是故意的！
“乐儿，我的名字叫韩立，你以后可以叫我韩大哥
“嘿嘿，安助理，我就喜欢这样叫你
杨云帆看到宝幢古佛竟然是要选择离开，他顿时冷笑起来：“宝幢古佛，你怕是对本座的话，有一些误会
陆恪不由张大了嘴巴，“所以，这叫做……自作自受？”
无论本我，自我，超我，都是一个修士最隐密的秘密，而且，也不可能通过语言来表达出来，根本就不可比较！
金童闻言一怔，立刻恍然，想要收手运功，但望着天空金色巨掌，面上却露出一丝迟疑
庆余年之我是范闲他哥解读：
yún shang hé běi xuán lǎo zǔ duì shì yī yǎn ， gēn zhe jú xiān zi zhí jiē zuān chū le fó tǎ
gāng cái zhǐ shì kàn dào tā zài huà luò zhī hòu ， shuāng shǒu shēn kāi duì zhe xū kōng měng rán xū àn le yī xià ， jiù biàn chéng le zhè yàng zi
“ fāng gē rén zhēn hǎo ！ nà wǒ zhè jiù gēn kě yuè yī shēng ba ， yī huì ràng tā zhí jiē gēn nǐ lián xì ， hā hā hā hǒu ——
yáng yún fān lì mǎ yì shí dào ， lán méi guī shì gù yì de ！
“ lè ér ， wǒ de míng zì jiào hán lì ， nǐ yǐ hòu kě yǐ jiào wǒ hán dà gē
“ hēi hēi ， ān zhù lǐ ， wǒ jiù xǐ huān zhè yàng jiào nǐ
yáng yún fān kàn dào bǎo chuáng gǔ fú jìng rán shì yào xuǎn zé lí kāi ， tā dùn shí lěng xiào qǐ lái ：“ bǎo chuáng gǔ fú ， nǐ pà shì duì běn zuò de huà ， yǒu yī xiē wù huì
lù kè bù yóu zhāng dà le zuǐ bā ，“ suǒ yǐ ， zhè jiào zuò …… zì zuò zì shòu ？”
wú lùn běn wǒ ， zì wǒ ， chāo wǒ ， dōu shì yí gè xiū shì zuì yǐn mì de mì mì ， ér qiě ， yě bù kě néng tōng guò yǔ yán lái biǎo dá chū lái ， gēn běn jiù bù kě bǐ jiào ！
jīn tóng wén yán yí zhèng ， lì kè huǎng rán ， xiǎng yào shōu shǒu yùn gōng ， dàn wàng zhe tiān kōng jīn sè jù zhǎng ， miàn shàng què lù chū yī sī chí yí
