初唐剑神
初唐剑神最新章节：
这是剑修的性格使然，剑脉道统不绝，就永远存在
可是的天狐却是邀请杨毅云进入灵药园和灵果园采集，她修炼也没有用完那么多
就这么一下，杨毅云听到震怒之声，同一时间一道刺眼无比璀璨银光闪烁而起
不过也没有担心，对于现在的他来说，修为达到了，寻找进山的入口是不难的
这一刻，杨云帆悲怆万分，忍不住想要仰天长啸，可是他身上被那古怪的绳索缚住，连开口大啸都做不到
自己这个老朋友，每次风湿痛，那真是恨不得砍了自己这条老腿了
就是习惯『性』，第一时间跟她说她第一时间，跟她分享
他们虽然也都六七十岁了，坐堂看病也都有四五十年了
仙界某处山脉，此处山势雄奇无比，山体笔直，少有起伏，而且山峰顶端尖锐，仿佛一柄柄巨剑直指苍穹
一点都不激动呢？”刘昔奇郁闷的看着杨毅云
初唐剑神解读：
zhè shì jiàn xiū de xìng gé shǐ rán ， jiàn mài dào tǒng bù jué ， jiù yǒng yuǎn cún zài
kě shì de tiān hú què shì yāo qǐng yáng yì yún jìn rù líng yào yuán hé líng guǒ yuán cǎi jí ， tā xiū liàn yě méi yǒu yòng wán nà me duō
jiù zhè me yī xià ， yáng yì yún tīng dào zhèn nù zhī shēng ， tóng yī shí jiān yī dào cì yǎn wú bǐ cuǐ càn yín guāng shǎn shuò ér qǐ
bù guò yě méi yǒu dān xīn ， duì yú xiàn zài de tā lái shuō ， xiū wèi dá dào le ， xún zhǎo jìn shān de rù kǒu shì bù nán de
zhè yī kè ， yáng yún fān bēi chuàng wàn fēn ， rěn bú zhù xiǎng yào yǎng tiān cháng xiào ， kě shì tā shēn shàng bèi nà gǔ guài de shéng suǒ fù zhù ， lián kāi kǒu dà xiào dōu zuò bú dào
zì jǐ zhè gè lǎo péng yǒu ， měi cì fēng shī tòng ， nà zhēn shì hèn bù dé kǎn le zì jǐ zhè tiáo lǎo tuǐ le
jiù shì xí guàn 『 xìng 』， dì yī shí jiān gēn tā shuō tā dì yī shí jiān ， gēn tā fēn xiǎng
tā men suī rán yě dōu liù qī shí suì le ， zuò táng kàn bìng yě dōu yǒu sì wǔ shí nián le
xiān jiè mǒu chù shān mài ， cǐ chù shān shì xióng qí wú bǐ ， shān tǐ bǐ zhí ， shǎo yǒu qǐ fú ， ér qiě shān fēng dǐng duān jiān ruì ， fǎng fú yī bǐng bǐng jù jiàn zhí zhǐ cāng qióng
yì diǎn dōu bù jī dòng ne ？” liú xī qí yù mèn de kàn zhe yáng yì yún
